పవిత్ర ప్రేమకు నిలువెత్తు నిదర్శనం - తాజ్ మహల్ (Taj Mahal) - చరిత్ర చెప్పిన ప్రేమకథ

-->   తాజ్ మహల్  (ఒక అద్భుతమైన సమాధి) భారతదేశంలోని ఆగ్రా నగరంలో ఉంది, ఇది చక్రవర్తి షాజహాన్ తన ప్రియమైన భార్య ముంతాజ్ మహల్ జ్ఞాపకార్ధంగా నిర్మించాడు.

-->   ఇది పర్షియా, భారతీయ మరియు ఇస్లాం భవన నిర్మాణ అంశాల శైలితో నిర్మించబడింది.1983వ సంవత్సరంలో తాజ్ మహల్‌ను యునెస్కో ప్రపంచ పూర్వ సంస్కృతి ప్రదేశంగా మారింది

-->   1631వ సంవత్సరంలో షాజహాన్ చక్రవర్తిగా ఉన్న కాలంలో మొఘల్ సామ్రాజ్యం గొప్ప సంపదతో ఉండేది, ఆ సమయంలో షాజహాన్ మూడవ భార్య అయిన ముంతాజ్ మహల్ వారి పధ్నాలుగో సంతానం గౌహరా బేగంకు జన్మనిస్తూ మరణించడంతో షాజహాన్ విచారంతో నిండి పోయాడు

-->   చివరి దశలో ఉన్న ముంతాజ్ మహల్ షాజహాన్‌ను ప్రపంచంలో ఎవరూ ఇంతవరకు చూడని అత్యంత సుందరమైన సమాధిని తనకోసం నిర్మించమని కోరింది. షాజహాన్ తన భార్య కోరిక సమ్మతించి ఆమె మరణించిన ఒక సంవత్సరం తరువాత 1632వ సంవత్సరంలో తాజ్ మహల్ నిర్మాణాన్ని ప్రారంభించాడు  షాజహాన్ విచారాన్ని చెప్పే ప్రేమ కథే తాజ్ మహల్‌కు ఒక ప్రేరణ అని సంప్రదాయంగా చరిత్ర చెబుతుంది. ప్రధాన సమాధి 1648వ సంవత్సరంలో పూర్తయింది, చుట్టు ప్రక్కల భవనాలు మరియు ఉద్యానవనం ఐదు సంవత్సరాలకు పూర్తి అయ్యాయి.

-->   ప్రాకార నగరం ఆగ్రాకు దక్షిణం వైపున ఉన్న ఒక స్థల భాగం మీద తాజ్ మహల్ నిర్మించబడింది. షాజహాన్ ఈ స్థలం కోసం మహారాజు జై సింగ్‌కు ఆగ్రా మధ్యలో బదులుగా ఒక పెద్ద స్థలాన్ని బహుమతిగా ఇచ్చాడు.

-->   తెల్లటి పాల రాయితో చేసిన సమాధి గోపురం దీనిలో ఉన్న బాగా ప్రాచుర్యం పొందిన భాగం, నిజానికి తాజ్ మహల్‌ ఒక మిశ్రమ సమన్వయ నిర్మాణం. ఈ కట్టడం యొక్క నిర్మాణం 1632వ సంవత్సరంలో మొదలై 1653లో పూర్తయింది మరియు వేల మంది శిల్పులు, చేతి పని నిపుణులు ఈ నిర్మాణం కోసం పని చేశారు . మినార్లు ఒక్కొక్కటి 40 మీటర్ల కన్నా ఎక్కువ పొడవు ఉన్నాయి

-->   పదిహేను కిలోమీటర్ల దృఢమైన రహదారి నిర్మాణ ప్రాంతానికి పాల రాయి మరియు సరుకుల రవాణా చేయడం కోసం నిర్మించబడింది, ప్రత్యేకంగా తయారు చేయబడ్డ బండ్ల మీద దిమ్మలు ఇరవై లేదా ముప్పై ఎద్దుల జట్ల చేత లాగబడ్డాయి.

-->   ఉదాహరణకి సమాధి తప్పనిసరిగా 1643కు పూర్తి కావలసి ఉంది కాని కట్టడం మీద ఉన్న మిగతా పని తరువాత కూడా సాగింది. కాలంను బట్టి ఉన్న ఖర్చులను అంచనా వేయడంలో ఉన్న కష్టాల వల్ల నిర్మాణపు ఖర్చును అంచనా వేయడంలో బేధాలు ఉన్నాయి అప్పటి కాలానికి అయిన మొత్తం ఖర్చును 32 లక్షల రూపాయలుగా అంచనా వేశారు.

-->   టిబెట్ నుండి మణి, ఆఫ్ఘనిస్తాన్ నుండి వైఢూర్యం, శ్రీలంక నుండి నీలం మరియు అరేబియా నుండి ఎరుపు రాయి తీసుకురాబడ్డాయి. ఇరవై ఎనిమిది రకాల రత్నాలు మరియు రత్నఖచితాలు తెల్ల పాల రాయిలో పొదగబడ్డాయి.

-->   ఇరవై వేల మంది పని వారిని ఉత్తర భారత దేశం నుండి నియమించారు. బుఖారా నుండి శిల్పులు, సిరియా మరియు పర్షియా నుండి నగీషీ వ్రాత కారులు, దక్షిణ భారత దేశం నుండి చెక్కుడు పనివారు, సిస్టాన్ మరియుబలూచిస్తాన్ నుండి రాతిని కోసేవారు, ఒక గోపురపు నిర్మాణ నిపుణుడు, ఇంకా ముప్పై-ఏడు మందితో ఒక సృజనాత్మక సంఘాన్ని ఏర్పాటు చేసిన ఒక పాలరాయి పుష్పాలు చెక్కేవాడు కూడా ఉన్నారు

-->   గోపురాన్ని చుట్టిన రెండు పనిచేసే బాల్కానీలతో ప్రతి మినార్ మూడు సమ భాగాలుగా ప్రభావపూరితంగా విభజించబడుతుంది. గోపురం కప్పు వద్ద ఒక చివరి బాల్కనీ ఒక చత్రీతో ఉంటుంది, అది సమాధి మీద ఉన్న రూపకల్పనను ప్రతిబింబిస్తుంది. చత్రీలన్నీ తామర పుష్ప రూపకల్పనలతో ఉన్న ఒక స్వర్ణ తాపడ అలంకరణాన్ని పంచుకుంటాయి. కూలిపోయే అవకాశం ఉన్నందు వలన మినార్లు పునాది మట్టానికి కొద్దిగా బయట నిర్మించబడ్డాయి

-->   స్టక్కో, రాళ్ళను పొదగడం లేదా చెక్కడం, రంగు వేయడం మొదలైనవాటితో అలంకరణ అంశాలు సృష్టించబడ్డాయి. మానవాకృతితో ఉండే శిల్పాల రూపాల మీద ఉన్న ఇస్లాం నిషేధంతో అలంకరణ అంశాలు నగిషీరాత సంగ్రహ రూపాలుగా లేదా మొక్కల రూప భావాలుగా ఉన్నాయి.

-->   మహా ద్వారం మీద ఉన్న నగీషీరాత "ఓ ఆత్మా, నువ్వు నిశ్చలంగా ఉన్నావు, దేవుని దగ్గరకి తిరిగి వెళ్లి ఆయనతో ప్రశాంతంగా ఉన్నావు మరియు ఆయన నీ యెడల ప్రశాంతంగా ఉన్నాడు" అని తెలుపుతుంది

-->   ఈ నగీషీరాత పర్షియా నగీషీ చిత్రకారుడు అబ్దుల్-హక్‌చే సృష్టించబడింది, ఇతను ఇరాన్ లో షిరాజ్ నుండి 1609 భారత దేశానికి వచ్చాడు. "మిరుమిట్లు గొలిపే నైపుణ్యానికి" బహుమతిగా అతనికి అమానత్ ఖాన్ అనే బిరుదునివ్వడానికి షాజహాన్ సభ చేసాడు

-->   తాజ్ మహల్ లోపల గది అలంకరణ సంప్రదాయ అలంకరణ అంశాలకన్నా చాలా ముందడుగు వేసింది. ఇక్కడ పొదుగు నైపుణ్యం పిట్రా దుర కాదు గాని లాపిడె (రత్న సంబంధ) మరియు రత్నం ఖచితాలతో చేసినట్లుగా ఉంది. లోపలి గది రూపకల్పన ప్రతి ద్వారం నుండి లోపలికి తెరచుకుంటూ ఒక అష్టభుజిగా ఉంది, అయినప్పటికీ దక్షిణం వైపు ఉద్యానవన ముఖంగా ఉన్న ఒక ద్వారం మాత్రమే వినియోగించబడింది. లోపలి గదులు 25 మీటర్లు పొడవు కలిగి "నకిలీ" అంతర గోపురం కప్పు సూర్యుడి భావంతో అలంకరించబడింది.

-->   పేటికకు ఉన్న మూత ఒక వ్రాత పలకను గుర్తు చేస్తూ తెరవబడిన దీర్ఘ చతురస్రాకారపు పెట్టెలా ఉంటుంది. షాజహాన్ ఖాళీ సమాధి ముంతాజ్ ఖాళీ సమాధి పక్కన పశ్చిమ దిక్కుగా ఉంటుంది,

-->   షాజహాన్ సమాధి ఒక నగీషీ వ్రాత శాసనమును ఈ క్రింది విధంగా కలిగుంది: "అతను శాశ్వతమైన విందు గృహానికి 1076 హిజ్రీ సంవత్సరంలో రజబ్ నెలలో ఇరవై ఆరవ తేదీ రాత్రి వెళ్ళాడు."  అని ఉన్నాయి

-->   ఉద్యానవనం నిర్మాణం సుమారు 300 మీటర్ల ఒక పెద్ద చతురస్రం, దీనిని చార్‌బాగ్ లేదా మొఘల్ ఉద్యానవనం అని పిలుస్తారు. ఈ ఉద్యానవనం ఎత్తైన పాదమార్గాలను వాడుతూ వాటితో ఉద్యానవనం నాలుగు భాగాలను 16 పల్లపు పుష్పాభరణ ఉద్యానవనాలు లేదా పూల పాన్పులు‌గా విభజిస్తుంది. ఒక ఎత్తైన నీటి తటాకం ఉద్యానవనం మధ్యలో ఉంటుంది,

చక్రవర్తి షాజహాన్ స్వయంగా తాజ్‌ను ఈ క్రింది మాటలలో వర్ణించాడు:

"ఇక్కడ దోషి ఆశ్రయాన్ని ఆపేక్షిస్తాడు,

క్షమించబడిన వాడిలా, పాపం నుండి విముక్తి పొందుతాడు.

పాపి ఈ సౌధంలోకి ప్రవేశించాలని కోరుకుంటాడు,

అతని గత పాపాలన్నీ కడిగివేయబడతాయి.

ఈ సౌధం వీక్షణ ఒక విచార నిట్టూర్పుని సృష్టిస్తుంది;

మరియు సూర్య చంద్రులు తమ కన్నీటిని విడుస్తారు.

ఈ ప్రపంచంలో ఈ దివ్య కట్టడం నిర్మించబడింది;

ఇది సృష్టి కర్త యొక్క కీర్తిని ప్రదర్శిస్తుంది."

-->   తాజ్ మహల్ నిర్మాణం పూర్తి అయిన తరువాత కొద్ది కాలానికే అతని కొడుకు ఔరంగజేబు షాజహాన్‌ను సామ్రాజ్యాధికారం నుండి తొలగించి ఆగ్రా కోటకు దగ్గరలో గృహ నిర్భందన చేసాడు. షాజహాన్ మరణించడంతో సమాధిలో అతన్ని భార్య పక్కనే పూడ్చి పెట్టారు.

-->   9వ శతాబ్ధం చివరికి వచ్చేసరికి భవనంలో చాలా భాగాలకు మరమత్తులు అవసరం అయ్యాయి. 1857 భారత విప్లవం కాలంలో బ్రిటిష్ సైనికులు మరియు ప్రభుత్వ అధికారులు తాజ్ మహల్‍ను చెడగొట్టారు, దాని గోడల నుండి రత్నఖచితాలను మరియు వైడూర్యాలను పెరికి వేశారు.

-->   1942లో జర్మన్ లఫ్ట్‌వఫ్ఫీ ఆ తరువాత సార్వభౌమ జపాన్ నౌకదళ వాయు సేవ, జపాన్ వైమానిక దళంల నుండి దాడులను ఊహించి ప్రభుత్వం ఒక సారువను నిలబెట్టింది. 1965 మరియు 1971 నాటి భారత-పాకిస్తాన్ యుద్ధాలులో బాంబు వైమానికులను తప్పు దారి పట్టించడం కోసం సారువను వాడారు.

-->   1830లో భారత గవర్నర్ జనరల్ లార్డ్ విల్లియం బెంటింక్ తాజ్ మహల్‌ను పడగొట్టి ఆ పాలరాళ్ళను వేలం వేయాలనుకున్నాడని చెప్పే దానికి కూడా సాక్ష్యం లేదు.